Jakimi dolegliwościami się zajmujemy?
- Bóle (miejscowe, promieniujące, rzutowane, opasujące i in.):
- kręgosłupa (lędźwiowego, piersiowego, szyjnego) wynikające z różnych przyczyn, m. in. dyskopatii
- kończyn dolnych (rwa kulszowa, udowa, bóle bioder, kolan, stóp i in.)
- miednicy
- miednicy małej (kości ogonowej, krocza, genitaliów i in.)
- pachwin, podbrzusza, brzucha i in.
- kończyn górnych (rwa ramienna, bóle barków, łokci, nadgarstków, dłoni, palców i in.)
- bóle w obrębie jamy brzucha
- bóle klatki piersiowej
- bóle głowy (migrenowe i in.)
- twarzy, żuchwy, szczęki, zębów, dziąseł, uszu i in. inne.
- Dolegliwości chorobowe wieku dziecięcego, u których źródeł nie leży choroba organiczna. Dolegliwości psychosomatyczne (nerwice, nerwice wegetatywne i in.).
- Dolegliwości o cechach objawów wegetatywnych: zawroty, omdlenia, zasłabnięcia, mdłości, odruchy wymiotne, wymioty, tinnitus (różne postacie dźwięków słyszalne w uszach, w głowie).
- Cierpnięcia, mrowienia, uczucia chłodu, gorąca, zaburzenia czucia głębokiego, osłabienia siły, uczucia zmęczenia itp.
- Inne objawy chorobowe, których przyczyn nie stwierdzono obiektywnymi badaniami lekarskimi.
Ponadto TMH znajduje zastosowanie:
- jako alternatywa w stosunku do operacji
- jako przygotowanie do operacji, kiedy jest ona konieczna
- w stanach pooperacyjnych
- w rehabilitacji przebytych urazów i chorób
- jako wspomaganie leczenia chorób organicznych (nowotworowych, serca itd.)
- w leczeniu dziecięcych wad postawy: stóp, kolan, bioder, skolioz itd.
Przeciwwskazaniami do terapii nie są:
- wiek
- zmiany zwyrodnieniowe (pierwotne)
- nadwaga
- wypuklina
W zależności od stanu pacjenta stosujemy odpowiednie, indywidualne postępowanie.
Medycyna jest nauką z niezwykłym tysiącletnim dorobkiem, skąd pochodzi umiejętność i sztuka zajmowania się chorym człowiekiem. Jest wciśnięta jednak w sformalizowane ramy służby zdrowia. One bardzo opóźniają wprowadzanie dorobku naukowego, merytoryczne modyfikacje itd. Ponadto, w słusznej trosce o bezpieczeństwo chorego, konieczne udoskonalenia w procedurach badawczych i leczniczych wprowadza się po gruntownych badaniach, kontrolach, obserwacjach itd. To wszystko wymaga czasu i zmian ustawodawczych, które najtrudniej wprowadzić. Zatem codzienna praktyka lecznicza z wysiłkiem nadąża za postępem. Lekarze kształceni są w oparciu o obowiązujące procedury, które muszą stosować na co dzień. Dzięki temu jednak posiadają oparcie prawne na wypadek oskarżeń ze strony pacjentów oraz organów kontrolnych.
Z tych to powodów chorzy często słyszą:
- nie ma takiej jednostki chorobowej, nie mogę panu pomóc,
- niemożliwe aby panią bolało – nic tu nie widać,
- czy aby na pewno to pani dolega – nie histeryzuje pani?
Człowiek cierpiący szuka pomocy; udaje się od specjalisty do specjalisty i często u każdego z nich słyszy inną opinię o swoich dolegliwościach. Im więcej różnych opinii tym większa frustracja – niepotrzebnie! Należy ufać lekarzom. Są wspaniali i niezastąpieni w ratowaniu życia, w leczeniu zagrażających zdrowiu i życiu chorób organicznych: nowotworów, wszelkich zmian strukturalnych, gruźlicy, stanów pourazowy i wielu innych. Wyżej wspomniane trudności polegają na tym, że nie wprowadzono jeszcze w medycynie pojęcia: zaburzenia czynności. A ich skutki to przecież 80% objawów chorobowych! Stąd wszystkim dolegliwościom próbuje się znaleźć przyczynę organiczną, której nie ma. Dlatego różni specjaliści mogą inaczej widzieć ten sam problem chorego. Różnicowanie pomiędzy chorobą organiczną a czynnościową bywa utrudnione przez fakt dużego podobieństwa pomiędzy objawami pochodzenia organicznego a czynnościowego. Widać to właściwie we wszystkich specjalnościach medycznych. Ilustrują to poniższe przykłady.
Po wykluczeniu choroby organicznej jako przyczyny, objawy te i wiele innych, są wskazaniem do terapii zaburzeń czynności narządu ruchu.
Objawy "neurologiczne"
- bóle kończyn promieniujące i miejscowe
- bóle tułowia rzutowane, promieniujące, opasujące
- cierpnięcia, mrowienia kończyn
- zaburzenia czucia skórnego i głębokiego
- strefy komórkowo-bólowe tkanki podskórnej i jej
- następstwa
- osłabienia siły mięsni
- ubytki neurologiczne
- osłabienie chwytu
- osłabienie zginaczy podeszwowych stopy
- osłabienie zginaczy grzbietowych stopy
- zaburzenia odruchów (np. kolanowego, skokowego) i in.
- migreny
- objawy wegetatywne
- zawroty
- zasłabnięcia, omdlenia, gwałtowne utraty przytomności
- mdłości, odruchy wymiotne
- i in.
Objawy "ortopedyczne"
- niepourazowe bóle, obrzęki, a nawet wysięki stawów kończyn
- bólowe ograniczenia ruchomości stawowej
- ograniczenia ruchomości stawowej oporem (np. torebkowe)
- ograniczenia ruchomości stawowej przez przykurcze mięśniowe
- bóle stawów przeniesione, rzutowane (problem odbiorców i odbiorców-nadawców stawowych informacji)
- bóle promieniujące do kończyn
- zaburzenia koordynacji miejscowej np. stawu skokowego
- problemy „niestabilności” stawowej
- zaburzenia gry stawowej stawów
- przyczyny strukturalne dolegliwości, którym towarzyszy bądź nie CZST
- i in.
Objawy "urologiczne"
- potrzeby częstego oddawania moczu
- trudności z mikcją, szczególnie u mężczyzn
- nietrzymanie moczu
- pobolewania i bóle jąder u mężczyzn
- bóle prącia, moszny
- pieczenia cewki moczowej, bóle pęcherza
- przerosty prostaty, także u młodych mężczyzn
- kolki nerkowe
- i in.
Objawy "internistyczne"
- bóle brzucha: „żołądka”, „wątroby”, „śledziony” i in.
- zaburzenia perystaltyki: zaleganie treści pokarmowej, „kamień” w żołądku
- bóle spastyczne podbrzusza
- wzdęcia
- trudności z przełykaniem: bolesne, cofanie się treści pokarmowej
- zaparcia, rozwolnienia
- chronicznie podwyższona temperatura ciała
- i in.
Objawy "kardiologiczne"
- bóle zamostkowe
- bóle przedniej ściany klatki piersiowej
- uczucia duszności
- jednoczesne cierpnięcie, mrowienie i ból lkg o topografii C8
- zaburzenia rytmu pracy serca
- zadyszki
- i in.
Objawy "ginekologiczne" u kobiet
- zaburzenia miesiączkowania
- miesiączki bolesne
- miesiączki skąpe, obfite
- miesiączki nieregularne
- zanikanie miesiączkowania
- trudności z zachodzeniem w ciążę
- trudności z donoszeniem ciąży
- przedwczesne porody
- samoistne poronienia (Schonber)
- świądy, bóle pochwy
- świądy, bóle warg sromowych
- bóle przydatków
- i in.
Zaburzenia seksualne
- bolesne stosunki u kobiet
- anorgazmia
- przedwczesny wytrysk
- zaburzenia erekcji
- i in.
Objawy "laryngologiczne"
- bóle gardła
- swędzenia, podrażnienia w krtani prowokujące kaszel
- ustawiczne potrzeby odchrząkiwania
- częste zapalenia migdałków
- trudności z mówieniem przypominające zapalenie strun głosowych
- bóle uszu
- przytępienie słuchu i inne zaburzenia słyszenia
- tinitus
- przytkany nos lub katar nieusprawiedliwiony przeziębieniem
- ślinotok, suchość w gardle
- cierpnięcia, mrowienia, „kołkowatość” języka
- chrapanie
- i in.
Objawy "okulistyczne"
- łzawienia
- uczucie piasku w oczach
- suchość spojówek
- bóle oczu
- zaburzenia widzenia:
- mroczki przed oczami
- nieostre widzenie
- podwójne widzenie
- wędrujące punkty
- obraz falujący
- zaburzenia w widzeniu perspektywy
- obraz ruchomy
- i in.
Objawy "stomatologiczne" i "ortodontyczne"
- bóle zdrowych organicznie i strukturalnie zębów
- problemy z dziąsłami: mrowienia, krwawienia, nadwrażliwość itp.
- bóle żuchwy
- bóle żwaczy
- bóle skroni
- bóle twarzy
- wady zgryzu
- zaburzenia czynności stawu skroniowo – żuchwowego i ich następstwa: trzaski, zaburzenia odwodzenie żuchwy, bóle, zaburzenia zgryzu
- i in.
Objawy "pulmonologiczne"
- chroniczne uczucie duszności, niemożność pełnego wdechu
- ból przy wdechu bądź przy wydechu
- zadyszki
- „zatykanie” przy wysiłku
- objawy spastyczności oskrzeli (w tym osłuchowe)
- i in.
Objawy "dermatologiczne"
- przeczulica skóry w różnych miejscach ciała
- niedoczulica skóry w różnych miejscach ciała
- „dermatomowe” bóle w różnych kwadrantach jamy brzucha
- „dermatomowe” bóle klatki piersiowej i kręgosłupa piersiowego
- „dermatomowe” bóle twarzy i głowy
- „dermatomowe” bóle piszczeli
- „dermatomowe” bóle krocza i genitaliów
- i in
Objawy "angiologiczne"
- uczucia chłodu i zimna stóp
- uczucia chłodu i zimna rąk
- bóle „niedokrwienne” stóp i rąk
- uczucia chłodu innych części ciała
- obrzęki podudzi, stawów skokowych, palców rąk itp.
- i in.
Objawy wieku dziecięcego (postawa ciała)
W wieku dziecięcym, gdy interesujemy się narządem ruchu, to przede wszystkim z powodu całego szeregu objawów związanych z tzw. wadami postawy. I jest to zrozumiałe. Do nich możemy zaliczyć:
- okrągłe plecy – garbienie się
- nierówne, odstające łopatki
- noszenie uniesionych ramion
- nierównoważne utrzymywanie głowy
- skrzywienia kręgosłupa
- pozorne nierówności w długości kończyn dolnych
- nierównowaga statyczna miednicy
- mięśniowa nierównowaga statyczna
- koślawości, szpotawości (bioder, kolan, stóp)
- płaskostopie
- dziecięcy kręcz karku
- i in.
Objawy wieku dziecięcego (dolegliwości chorobowe)
Niemniej oprócz wad postawy i tutaj spotykamy szereg objawów specyficznych dla wieku dziecięcego, a także zależnych w jakimś stopniu od narządu ruchu. Można więc wymienić: ” bóle głowy, które często i niesłusznie nazywa się „szkolnymi bólami głowy”
- bóle brzucha
- zaparcia, rzadziej rozwolnienia
- brak energii, ospałość, ociężałość
- wczesnomłodzieńcze niedołęstwo, przypominające opóźnienie w rozwoju motorycznym
- częste bóle gardła, zapalenie migdałków, anginy
- zaburzenia widzenia
- trudności w przebywaniu w pozycji stojącej (zasłabnięcia, omdlenia, bóle, zmęczenie…)
- i in.
Objawy psychiczno-emocjonalne
- lękowość, depresyjność
- złe samopoczucie trudne do szczegółowego opisania przez chorego
- zapominanie
- trudności ze skupieniem uwagi
- i in.
Objawy psychosomatyczne
- nieokreślone i nie zdefiniowane, indywidualne zespoły objawów, które nazywa się nerwicą, nerwicą wegetatywną
- choroby wrzodowe
- samoistne zaburzenia ciśnienia tętniczego krwi
- zaburzenia perystaltyki
- zespół jelita wrażliwego
- chronicznie podwyższona temperatura ciała